Fiodor Dostojewski - "Opowieści Fantastyczne"

 Fiodor Dostojewski  - "Opowieści Fantastyczne"

Dostojewski fantastą? Tak, lecz jego fantastyka wynikła z perfekcyjnego realistycznego poglądu na rzeczywistość autora. Książka ta to osiem opowiadań. Każdy kto czytał Dostojewskiego to wie jakie tematy poruszał. W "Opowieściach Fantastycznych" tematyka jest podobna: nędza, biedota i intrygi skomponowane są wraz z kwestiami miłosnymi, egzystencjalnymi, marzeń sennych, życia i śmierci.
"Sen śmiesznego człowieka" np. łączy w sobie zagadnienia samobójstwa, smutku, bólu z szczęściem i utopią. W "Bobku" - najzabawniejszym opowiadaniem w książce - Dostojewski ośmiesza życie z perspektywy śmierci. Zabawnie czyta się Bobka słuchającego rozmów zmarłych z pod grobów, którzy poruszają ziemne tematy choć są martwi, lecz ich życiowe przyzwyczajenia zostały. "Stuletnia" traktuje o śmierci z perspektywy umierającej staruszki i jej małego wnuka trzymającego ją za zimną rękę. "Chłopiec na gwiazdce u Pana Jezusa" ukazuje tragizm życia, kiedy to mały chłopiec umiera z zimna, krótko po śmierci swej matki.
Nie chcę tu streszczać wszystkich opowiadań lecz wszystkie są fajne. Zresztą ciekawie opisała je Maria Leśniewska w posłowiu.. Polecam zwrócenie jeszcze uwagi na opowiadanie "potulna" - często przywoływane przez znawców pisarza.